“Franny Banks is a struggling actress in New York City, with just six months left of the three year deadline she gave herself to succeed. But so far, all she has to show for her efforts is a single line in an ad for ugly Christmas sweaters and a degrading waitressing job. She lives in Brooklyn with two roommates-Jane, her best friend from college, and Dan, a sci-fi writer, who is very definitely not boyfriend material-and is struggling with her feelings for a suspiciously charming guy in her acting class, all while trying to find a hair-product cocktail that actually works.
Meanwhile, she dreams of doing “important” work, but only ever seems to get auditions for dishwashing liquid and peanut butter commercials. It’s hard to tell if she’ll run out of time or money first, but either way, failure would mean facing the fact that she has absolutely no skills to make it in the real world. Her father wants her to come home and teach, her agent won’t call her back, and her classmate Penelope, who seems supportive, might just turn out to be her toughest competition yet.”
Someday, Someday, Maybe gaat over Franny Banks, een actrice die het probeert te maken in New York in de jaren 90. Ze heeft al een eeuwigheid geen auditie meer gehad, maar gaat vol goede moed en optimisme door. Haar frisse en humoristische kijk op het leven maakt dit een heerlijk boek om te lezen en je voelt erg mee met haar karakter gewoon omdat het zo’n leuk mens is en je hoopt dat ze slaagt. Het boek is lekker vlot geschreven en leest erg makkelijk weg. Lauren Graham’s schrijfstijl past perfect bij Franny en versterkt haar karaktereigenschappen.
Dit is Graham’s schrijfdebuut, zelf is voornamelijk bekend is als actrice (Gilmore Girls, Parenthood) en producer. Het is niet te merken dat dit een debuut is, het is goed geschreven en het verhaal heeft een duidelijk plot. Voor degenen die Gilmore Girls gevolgd hebben, zij zullen wel een beetje van Lorelai herkennen in Franny. Of Graham heeft evenveel van zichzelf aan Lorelai toegevoegd als ze dat nu met Franny gedaan heeft. Al met al is het in ieder geval een heerlijk boek, zeker om nu het weer langzaam veranderd, om mee in een hoekje van de bank te kruipen, kop thee erbij, en lezen maar.
Ik ben altijd groot fan geweest van filmmuziek. Of het nu op bombastisch of klein, akoestisch of elektronisch gaat, de meeste filmmuziek is prachtig. Ik ben dan ook altijd op zoek naar nieuwe muziek en componisten.
Zoals belooft, mijn eerste update over de Goodreads 2013 reading challenge. Drie dagen geleden stond ik op het punt mijn 30e boek als gelezen te markeren, maar omdat ik nog helemaal niet klaar wil zijn met mijn reading challenge, heb ik deze toch nog maar een keer opgehoogd met 5 boeken, naar 35 stuks.
Maandag Muziekdag
CrizBizz 